Aftellen..

Het zit er alweer bijna op. Vanavond pak ik de trein naar Delhi en overmorgen het vliegtuig naar Amsterdam. Jammer, er is hier nog zo ontzettend veel te zien, daar zou ik zeker nog twee maanden voor nodig hebben. Aan de andere kant heb ik ook wel weer zin om met schone kleren door een Nederlandse straat te fietsen zonder toeterende auto's en zonder mensen die elke keer dezelfde vragen stellen. Echt, daar wordt je soms een beetje moe van..

Het gemiddelde gesprek in India gaat ong. zo:

Hello, my friend, what country you belong?
- I'm from Holland
Ahh, Poland, nice country..
- No, not Poland, Holland
Ahh, Holland, nice country!
You like India?
- Yeah it's good
You married?
- No
Your father job?
- He's a psychologist
Psychologist.. And mother?
- She works for the government. Sorry, but I've got to go..
Ok, bye sir!!
- bye bye

Ik denk dat ik deze vakantie zeker honderd van deze gesprekken heb gevoerd. Wat ze ook vaak willen is op de foto met je en ik heb nu zelfs drie handtekeningen weggegeven: een op iemands hand, een op een zakdoek, en een op iemands shirt! (zie foto)
Indiers zijn soms rare mensen..

Maar goed,

Ik heb samen met Marien Bundi bezocht. Heel rustig stadje zonder teveel mensen zoals hierboven beschreven. En natuurlijk ook weer een paleis, zo'n beetje elke stad waar ik geweest ben heeft een paleis.
Deze was maar voor 1/3 geopend voor publiek. We vroegen de gids of hij ons niet in het gesloten gedeelte kon brengen, maar hij zei ons dat dat onmogelijk was. Wij daarop weer dat in India niks onmogelijk is, maar hij bleef bij z'n standpunt.
Eigenlijk was het maar een saai paleis (als je al 5 dergelijke paleizen gezien hebt) dus toen er niemand in de buurt was zijn we door een klein raampje naar het gesloten gedeelte geklommen. En dat was gaaf! Het zat er helemaal vol met vleermuizen (foto) en apen en salamanders. Ik voelde me net Indiana Jones op zoek naar een schat in een oeroud kasteel. Uitkijken dat je niet op een slang stapt, zacht praten en zorgen dat de bewaker je niet ziet! Uiteindelijk vonden we ook nog een soort van schatkist, maar die was helaas leeg!

Na dit avontuur is Marien gaan uitrusten in Mumbai en ik ben naar Amritsar gegaan. Eigenlijk is het maar een vieze en warme stad. Echt, de warmte (tussen de 40 en 45 graden) in combinatie met de luchtvochtigheid is echt om te janken soms hier.. Waarom er dan toch heen? Er is hier een 'gouden tempel' die alles de moeite waard maakt (zie Foto). Het is de belangrijkste tempel van de Sikhs in India en dagelijks komen er behoorlijk wat pelgrims heen(sommigen te voet van honderden kilometers ver). Er is gratis eten en gratis slaapplek voor iedereen die daar behoefte aan heeft (o.a. ik dus) en door het het goud en constante religieuze liederen hangt er een enorm magische sfeer. Echt een top tempel.

Dit wordt mijn laatste berichtje uit India. Ik heb zin om jullie allemaal weer te zien!

X