Adrenaline
Door: Jeroen Berkhout
Blijf op de hoogte en volg jeroen
21 Februari 2010 | Peru, Arequipa
Waar waren we gebleven? Oja, Reserva Paracas en de Islasa Ballestas: deze eilandjes worden ook wel ´poor man´s galapagos islands´ genoemd (omdat je maar 6 euro betaalt voor een tocht), maar zijn desalniettemin prachtig! Ongelooflijk hoe veel vogels daar zitten; Chileense flamenco´s, penguins, Peruaanse pelicanen en nog veel meer (zie filmpje). Die duizenden vogels moeten natuurlijk ook ergens poepen en het geval wilde dat de dikke vervelende Amerikaanse toerist voor on als doelwit werd uitgekozen. Respect.. De dikke lagen vogelpoep (ook wel guano genaamd) is onwijs vruchtbaar en daardoor erg veel waard. Zo veel waard dat de eilanden moeten worden beschermd tegen illegale guano-oogsters en er is zelfs ooit een oorlog geweest om deze kostbare fertilizer. We hebben ook een aantal zee-bewoners mogen aanschouwen waar onder dolfijnen en zee-leeuwen. Ons hostel was in Paracas, 10 minuutjes van Pisco. Scherpe lezers zullen deze naam misschien associeren met de heftige aardbeving van 2007. Te veel mensen zijn hun huis kwijtgeraakt en in Pisco is veel armoede en criminaliteit. Het maakte me dan ook boos om de talloze miljoenen-villas en supersjieke hotels in Paracas te zien. Zo´n groot contrast..
Na Paracas was Huacachina aan de beurt. Een kleine vruchtbare vallei in het midden van de woestijn en omgeven door onwijs mooie zand-duinen. Eerste avondje bij het meer gezeten onder het genot van een flesje lokale wijn en de volgende dag zaten we bij Jesus (de chauffeur) in de buggy om te gaan sandboarden. Wat een tocht bleek dat te worden.. Een combinatie van superieure stuurmanskunst en pure krankzinnigheid zorgde ervoor dat we constant het idee hadden dat we in een achtbaan zaten (ik heb een stukje op film gezet). Het sandboarden in zo´n mooie omgeving was ook erg gaaf, hoewel het wel langzamer gaat dan snowboarden en de ´pistes´ veel korter zijn. Het was een erg geslaagde tocht (zo geslaagd zelfs dat we ´m de volgende dag nog een keer hebben gedaan). De nachtbus gepakt naar Arequipa waar we werden ontvangen door een familie met Nederlandse achtergrond (Joy, Oscar, onno en Bigaela). Ze hadden gemaild dat we ons tentje konden opzetten in hun achtertuin, maar toen we aankwamen bleek dat ze een hele kamer hadden ontruimd en voorzien van bed en alles wat we ons konden wensen. Na eerst Arequipa te hebben verkend en een dagje met de familie te hebben doorgebracht op het strand zijn naar de Majes vallei gegaan; een supermooie vallei met duizend-en-een wijngaarden. Eigenlijk wilden we hier gaan raften, maar stuitten op een onaangename verassing toen we hoorden dat de rivier te wild was. Gelukkig werden we erg vriendelijk ontvangen door de vrouw van Julio, een wijnboer, die ons haar hele landgoed liet zien en van alle vruchten (mango´s, druiven, vijgen en advocado´s liet proeven). Uiteindelijk hebben we de dag bij haar (in een hangmat met een fles wijn) doorgebracht. Volgende dag nog paardgereden in Arequipa (wat me zo goed beviel dat ik na Laura´s vertrek een weekje intensief ga lessen hier) en toen met Onno (die toevallig gids is), een jeep en twee fieten naar Colca Canyon gereden; een vallei meer dan twee keer zo diep als de Grand Canyon in de U.S. Supergaaf! We hebben met de fietsen over hobbelweggetjes naar beneden gesjeesd tot onze handen er pijn van deden (en toen nog verder..), een politieman omgekocht, llama´s gevoerd, wakkergelegen door de carnavalmuziek (dat vieren ze hier ook), de befaamde ´Andean Condors´ gespot, elke seconde genoten van mooie uitzichten en door zulke modderige weggetjes gereden dat we een stukje gesleept moesten worden omdat de motor te nat was geworden.. Kortom, we hebben erg veel meegemaakt in korte tijd en ik hoop dat het allemaal nog een beetje te volgen is en niet te saai wordt. Omdat foto´s vaak meer zeggen dan 1000 woorden: kijk op http://picasaweb.google.com/berkhoutje/PeruMetLaura.
We pakken zometeen de nachtbus naar Puno en het beroemde Lake Titikaka (waar volgens de eeuwenoude verhalen de zon, maan en allereerste Inka uit ontstond) waar we van onze laatste dagen samen gaan genieten.
Pluspuntje: Adrenalinekick veroorzaakt door buggy, sandboarden en mountainbiken!
Minpunt: Een afscheid voor erg lange tijd komt akelig dichtbij....
Na Paracas was Huacachina aan de beurt. Een kleine vruchtbare vallei in het midden van de woestijn en omgeven door onwijs mooie zand-duinen. Eerste avondje bij het meer gezeten onder het genot van een flesje lokale wijn en de volgende dag zaten we bij Jesus (de chauffeur) in de buggy om te gaan sandboarden. Wat een tocht bleek dat te worden.. Een combinatie van superieure stuurmanskunst en pure krankzinnigheid zorgde ervoor dat we constant het idee hadden dat we in een achtbaan zaten (ik heb een stukje op film gezet). Het sandboarden in zo´n mooie omgeving was ook erg gaaf, hoewel het wel langzamer gaat dan snowboarden en de ´pistes´ veel korter zijn. Het was een erg geslaagde tocht (zo geslaagd zelfs dat we ´m de volgende dag nog een keer hebben gedaan). De nachtbus gepakt naar Arequipa waar we werden ontvangen door een familie met Nederlandse achtergrond (Joy, Oscar, onno en Bigaela). Ze hadden gemaild dat we ons tentje konden opzetten in hun achtertuin, maar toen we aankwamen bleek dat ze een hele kamer hadden ontruimd en voorzien van bed en alles wat we ons konden wensen. Na eerst Arequipa te hebben verkend en een dagje met de familie te hebben doorgebracht op het strand zijn naar de Majes vallei gegaan; een supermooie vallei met duizend-en-een wijngaarden. Eigenlijk wilden we hier gaan raften, maar stuitten op een onaangename verassing toen we hoorden dat de rivier te wild was. Gelukkig werden we erg vriendelijk ontvangen door de vrouw van Julio, een wijnboer, die ons haar hele landgoed liet zien en van alle vruchten (mango´s, druiven, vijgen en advocado´s liet proeven). Uiteindelijk hebben we de dag bij haar (in een hangmat met een fles wijn) doorgebracht. Volgende dag nog paardgereden in Arequipa (wat me zo goed beviel dat ik na Laura´s vertrek een weekje intensief ga lessen hier) en toen met Onno (die toevallig gids is), een jeep en twee fieten naar Colca Canyon gereden; een vallei meer dan twee keer zo diep als de Grand Canyon in de U.S. Supergaaf! We hebben met de fietsen over hobbelweggetjes naar beneden gesjeesd tot onze handen er pijn van deden (en toen nog verder..), een politieman omgekocht, llama´s gevoerd, wakkergelegen door de carnavalmuziek (dat vieren ze hier ook), de befaamde ´Andean Condors´ gespot, elke seconde genoten van mooie uitzichten en door zulke modderige weggetjes gereden dat we een stukje gesleept moesten worden omdat de motor te nat was geworden.. Kortom, we hebben erg veel meegemaakt in korte tijd en ik hoop dat het allemaal nog een beetje te volgen is en niet te saai wordt. Omdat foto´s vaak meer zeggen dan 1000 woorden: kijk op http://picasaweb.google.com/berkhoutje/PeruMetLaura.
We pakken zometeen de nachtbus naar Puno en het beroemde Lake Titikaka (waar volgens de eeuwenoude verhalen de zon, maan en allereerste Inka uit ontstond) waar we van onze laatste dagen samen gaan genieten.
Pluspuntje: Adrenalinekick veroorzaakt door buggy, sandboarden en mountainbiken!
Minpunt: Een afscheid voor erg lange tijd komt akelig dichtbij....
-
22 Februari 2010 - 08:52
Ruud:
Hombre, la vida vale la pena. Estáis disfrutando el viaje y aprovechando hasta el máximo. Espero que siga así y además que aprendas algunas canciones. qué tal los boleros? La música te ayudará cuando se haya ido tu reina. Suerte los dos. -
22 Februari 2010 - 09:49
Gabi En Jan :
hallo ihr beiden,
jeroen, ich habe dich noch nie so schön und glücklich gesehen.es ist wunderbar das du so eine mutige freundin hast. ihr beide erlebt eine wichtige zeit. eindrucksvoll auch die gesichter der einwohner. danke und weiter so, wir sind bei euch, gabi und jan -
22 Februari 2010 - 13:34
Dino:
Hey Gozergast!
Door jouw fotos krijg ik serieus weer de reiskriebels! Echt heel gaaf man. Vai vai vai!
Tchau -
22 Februari 2010 - 13:55
Lau:
he kerel, leuk stukje! top om te lezen. Succes met dag zeggen tegen laura, zal niet makkelijk worden. Als het goed zit, dan komt het ook goed! Tot snel, xje -
24 Februari 2010 - 18:07
Abe:
Hi JB en laura!
Wat een super vette foto's. Contrast met mijn dagelijkse bezigheden kan bijna niet groter:-).
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
